Notes of a Researcher

منبع: تك ريپابليك‌

فرمان يكم: علا‌مت سؤال (؟)   
ممكن است چگونگي استفاده از اين دستور براي شما بسيار واضح باشد. با اين‌حال روش سيسكو براي استفاده از علامت سؤال به‌عنوان كليد كمك يا ‌‌help با ساير سيستم عامل‌ها كاملاً متفاوت است. بنابراين، در سيستم عامل سيسكوكه شامل يك خط فرمان با هزاران دستور و پارامتر متنوع است، استفاده از اين دستوردر صرفه‌جويي وقتتان بسيار مفيد است.‌

مي‌توانيد از دستور ؟ به طرق مختلف بهره ببريد. مثلاً وقتي نمي‌دانيد از بين اين‌همه دستور، چه دستوري به دردتان مي‌خورد، دستور ؟‌ را تايپ مي‌كنيد و فهرستي از تمامي دستورهاي موجود برايتان نوشته مي‌شود. يا زماني‌كه نمي‌دانيد دستور ؟‌ را با چه پارامتري استفاده كنيد. مثلاً وقتي براي يك مسيرياب دستور?‌show ip را بدون هيچ پارامتري تايپ مي‌كنيد، تنها كاري كه مسيرياب انجام مي‌دهد اينست كه خط فرمان به خط بعدي منتقل مي‌گردد. همچنين مي‌توانيد دستور ؟‌ را براي ديدن دستورهايي كه با يك حرف خاص آغاز مي‌شوند، استفاده كنيد. مثلا‌ ‌?show c فهرستي از دستورها كه با حرف c آغاز مي‌شوند را نمايش مي‌دهد.

فرمان دوم: Show running-configuration
اين دستور كه به‌صورت sh run هم نوشته مي‌شود، پيكربندي مسيرياب، سوييچ و ديواره آتشِ سخت‌افزاري شبكه‌ در حال كار را نمايش مي‌دهد. اين دستور به‌صورت يك فايل ‌‌config در حافظه‌ مسيرياب موجود است. شما با تغييراتي كه در روتر ايجاد مي‌كنيد، باعث تغيير در اين فايل خواهيد شد. فراموش نكنيد تا زماني‌كه به‌وسيله دستور copy running-configuration startup-configuration فايل را ذخيره نكرده‌ايد، تغييراتِ انجام شده ثبت نخواهد شد.‌

فرمان‌سوم: Copy running-configuration startup-configuration
اين دستور كه به صورت ‌‌copy run start هم نوشته مي‌شود، پيكربندي در حال تغيير را در حافظه RAM ذخيره مي‌نمايد. اين تغيير براي حافظه‌ ماناي سيستم ‌(NVRAM) به‌عنوان پيكربندي اجرايي شناخته مي‌شود. در صورت قطع شدن برق، حافظه NVRAM، از پيكربندي سيستم محافظت مي‌نمايد.
 
به‌عبارت ديگر، اگر در پيكربندي مسيرياب، تغييراتي ايجاد نماييد و اين تغييرات را ذخيره نكنيد، با راه‌اندازي مجدد سيستم، تغييرات انجام شده از بين خواهند رفت. از ديگر كاربردهاي اين دستور وقتي است كه يك كپي از پيكربندي مسيرياب را به يك سرور ‌TFTP بفرستيد تا زماني‌كه براي مسيرياب مشكلي پيش آمد، نسخه‌اي از آن در جاي ديگر موجود باشد.

فرمان چهارم: Show interface
اين دستور وضعيت اينترفيس‌هاي مسيرياب را نمايش مي‌دهد. خروجي‌هاي اين دستور شامل اين موارد است:interface status :،protocol status on the interface ،utilization ،error ،MTU و چند چيز ديگر. اين دستور در عيب‌يابي يك مسيرياب يا يك سوييچ كاربرد زيادي است. از اين دستور براي تخصيص يك اينترفيس معين نيز استفاده مي‌شود؛ مانند دستور sh int fa0/0.
 
فرمان پنجم: Show ip interface
دستورهاي ‌‌Show ip interface و Showip interface brief از دستور Show interface عمومي‌تر هستند. دستور‌‌show ip interface brief اطلاعات جامعي درباره پيكربندي و وضعيت پروتكل‌IP و سرويس‌هاي آن روي تمامي اينترفيس‌ها نمايش مي‌دهد. دستور show ip interface brief نيز اطلاعات خلاصه‌اي درمورد اينترفيس‌هاي مسيرياب، از جمله آدرس ‌‌IP آن‌ها، وضعيت لايه‌ دو و لايه‌ سه را تهيه مي‌كند.

فرمان ششم: ‌Config terminal،enable،interface ،and router   
مسيرياب‌هاي سيسكو قادرند حالت‌هاي مختلفي به خود بگيرند. به‌طوري‌كه در هر يك از اين حالت‌ها، تنها بخش‌هاي خاصي از مسيرياب قابل نمايش يا تغيير باشد. براي پيكربندي درست يك مسيرياب، لازم است در زمينه تغيير يك مسيرياب از يك حالت به حالت ديگر، مهارت كافي داشته باشيم. ‌

به‌طور مثال شما در ابتدا در حالت كاربر وارد سيستم مي‌شويد، كه در خط فرمان آن، علامت  < نوشته شده‌است. در اينجا، با نوشتن دستور ‌‌enable به حالت privileged وارد مي‌شويد كه در خط فرمان آن، علامت ‌# نوشته شده است. در اين حالت تنها مي‌توانيد كليه اطلاعات سيستم را نمايش دهيد. اما قادر به تغيير آن‌ها نخواهيد بود. ولي با نوشتن دستور ‌‌config terminal يا config t، به حالت پيكربندي عمومي (global configuration) وارد مي‌شويد كه خط فرمان به‌صورت‌‌ # (router (config ديده مي‌شود.
 
در اين حالت، مي‌توانيد پارامترهاي عمومي را تغيير دهيد. براي اينكه بتوانيد پارامتر يك اينترفيس (مانند آدرس IP) را تغيير دهيد، با نوشتن دستور interface به حالت پيكربنديِ اينترفيس وارد شويد. در خط فرمان اين دستور نوشته شده است.# (‌‌router (config-if همچنين براي رفتن از حالت پيكربندي عمومي به پيكربندي اينترفيس،
 از فرمان‌‌ {‌router {protocol استفاده كنيد. براي خارج شدن از يكي از مدها نيز از دستور‌ exit استفاده نماييد.

فرمان هفتم: No shutdown
اين فرمان، كه با نام اختصاري ‌‌no shut شناخته مي‌شود، باعث فعال شدن يك اينترفيس مي‌شود. از اين فرمان تنها در حالت پيكربندي اينترفيس استفاده مي‌شود و براي اينترفيس‌هاي جديد و عيب‌يابي نيز مفيد است. در ضمن، وقتي با يك اينترفيس دچار مشكل شديد، براي غيرفعال‌كردن آن، از دستور shutdown يا shut به‌جاي دستور ‌‌no shut استفاده نمائيد.

فرمان هشتم: ‌Show ip route
از اين دستور براي نمايش جدول مسيريابي يك مسيرياب استفاده مي‌گردد، كه شامل تمامي شبكه‌هاي قابل مسيريابي، روش ارجاع و چگونگي دسترسي به آن مسيرها مي‌شود. اين دستور كه به‌صورت sh ip ro ‌نيز نوشته مي‌شود، مي‌تواند پارامتر هم داشته باشد. مثل ‌‌sh ip ro ospf كه مخصوص مسيرياب‌هاي نوع‌ OSPF است. براي پاك كردن جدول مسيرها، از دستور* ‌‌‌clear ip route و براي پاك كردن يك مسير خاص در يك شبكه خاص از دستور‌‌ 1.1.1.1‌clear ip route استفاده مي‌شود.

فرمان نهم: ‌Show Version 
اين دستور كه به صورت sh ver نيز نوشته مي‌شود، اطلاعات مربوط به ثبت پيكربندي مسيرياب را در خود دارد. اين اطلاعات شامل مواردي مانند آخرين دفعه‌اي كه مسيرياب بوت شده است، نگارش ‌IOS، نام فايل ‌IOS، مدل مسيرياب، مقدار حافظه RAM و حافظه Flash است.

فرمان دهم: Debug
اين فرمان گزينه‌هاي متنوعي را بعد از خود دارد و به خوديِ خود كاري انجام نمي‌دهد. اين دستور جزئيات رفع خطاهاي در حال اجرا در يك برنامه خاص يا يك پروتكل خاص يا يك سرويس خاص را نمايش مي‌دهد. مثلاً دستور‌‌debug ip route زمان ورود يك مسيرياب به شبكه يا خروج مسيرياب از شبكه را اعلام مي‌كند.‌